Het is weer zover

Ik schrijf nooit meer tot het weer zover is. Het is weer zover: ik ben er helemaal klaar mee.

Ik verlam mezelf met afleveringen friends

Feit

Ik kijk echt zo veel liever Friends dan dat ik een cultureel ondernemingsplan schrijf.

Grappig.

Exact hoe ik me voel vandaag.

ik heb geen zin ik heb geen zin ik heb geen zin ik heb geen zin ik wil gewoon op flakkee doen alsof alles zacht is ik heb hier helemaal geen zin in laat me toch met rust laten we lopen door de zon op flakkee en kijken naar mensen die gelukkig zijn en aardig

Mijn leraar cultuurgeschiedenis een beetje boos, maar vooral verdrietig over het feit dat ik in slaap viel.

Kattenauditie

schommel tot je vliegt

ik mis je zo

De dag dat school weer begon

gebruik je zintuigen
zegt ze
loop in stilte
gebied ze
dus we lopen
alweer
ik heb niets te zeggen
ik wil niet ruiken en wil niet horen
ik weiger nog te voelen

Gunther en de rest

Mijn liefde voor mijn knuffelpinguin gaat ongezond ver. Zo ook mijn liefde voor alle katten in Istanbul.

Ik schrijf eigenlijk haast alleen als het niet zo goed met me gaat. Soms probeer ik te schrijven terwijl het prima gaat of zelfs goed, zoals nu, maar meestal heb ik dan niks te zeggen. Jammer vind ik dat.

Sunday morning

KOUD.