Het was zoals in Narnia, ookal heb ik die film nog nooit gezien. Ik was in een groot huis, misschien was het een school. Iedereen had gehoord dat één van de kasten naar een andere wereld leidde dus iedereen was aan het zoeken. Er waren veel kasten in de school. Ik dacht dat het niet zo makkelijk kon zijn, en ging naar een deel van het gebouw waar we niet mochten komen. Daar woonden andere mensen, rijkere mensen. Ik was trouwens een kind. Ik liep naar binnen en vroeg of ze misschien iets wilden drinken omdat ik dacht dat dat de enige manier zou zijn waardoor ze me niet direct weg zouden sturen. Een man vond dat hij inderdaad wel een cola verdiende. Een vrouw fluisterde iets naar me vanuit de zijkamer. Niemand mocht zien dat ze tegen me sprak. Ze vertelde dat er iets raars was met de kast, dingen verdwenen erin. Ik zei dat ik haar kon helpen maar dat eerst de andere mensen de kamer moesten verlaten. Terwijl we stonden te fluisteren naast de kast legde een jongen zijn portemonnee in de kast. De vrouw en ik wisten allebei dat hij die nu zou kwijt raken, maar we zeiden niks. Ik verstopte me zolang in een andere kamer. Ik zag ineens allemaal klasgenootjes binnen lopen en probeerde ze te gebaren weg te gaan. Deels omdat ik de kast wilde vinden maar ook omdat arbeidskinderen als wij niet welkom waren bij deze mensen. Ze vertrokken.
Er was nog een man binnen die de vrouw niet weg kreeg, hij zag mij wachten. Hij dacht dat ik een jongetje was en daar werd de vrouw boos om. Ook zij was van hogere klasse maar bij haar was ik wel welkom. Hij dacht waarschijnlijk dat ik een jongetje was omdat al mijn haar was afgeschoren.
Toen werd ik wakker, ik had me verslapen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten