zaterdag 7 januari 2012
niet boos
Ik wil het wel leuk vinden maar het is gewoon soms niet leuk meer want ik wordt er boos van.Er zijn zoveel andere dingen die ik wil doen, ik weet een hele lijst en heb die in excel op mijn computer. Het moet eens klaar geweest zijn want ik wil niet boos zijn.boos is stom.
soms snap ik het niet meer
het bewustzijn is louter actieve negativiteit. Het is er alleen maar als activiteit of spanning, niet als substantie.
Als ik probeer te bedenken waarom ik theater wil maken
Het lijkt alsof mensen niks meer zien. Ze worden geleefd door regels en structuur en het komt niet in ze op om zelf na te denken. Dingen die wij normaal zijn gaan vinden, zijn vaak absurd. Rituelen die voor ons zijn bedacht en waaraan wij zonder het te beseffen deelnemen. Dit kun je alleen inzien wanneer je een bepaalde distantie creëert tussen jezelf en de wereld. Door middel van vervreemding met theater denk ik dat je die distantie kunt creëren en daarbij het besef. Dit besef zal hopelijk lijden tot een vorm van reflectie, en dat is genoeg. Voorlopig.
wacht op mij
simpel wil ik hoop ik betwijfel
ik ren ik mezelf achter na
bang dat als ik stil zou staan
ik met ik zal botsen
ik ren ik mezelf achter na
bang dat als ik stil zou staan
ik met ik zal botsen
Laat me dromen
Misschien is het een droom Een verzameling beelden, geluiden, gedachten, gevoelens in mijn slaap. Ik hoop zo dat dit geen droom is.
Abonneren op:
Posts (Atom)