woensdag 30 mei 2012

pastbijnietmaartochnetwel

Ik moet dus leren om de ruimte in mijn hoofd te verbreden, zorgen dat alles erin past en niks eruit valt. Zoveel ruimte dat het één de kans krijgt groter te zijn dan het andere. Maar alles zit dicht tegen elkaar want eigenlijk passen ze niet. Omdat ze allemaal proberen te bewegen zijn ze gezamelijk rondjes gaan draaien en ze kunnen niet meer stoppen, weten niet meer hoe. En als ik dan 's avonds wil gaan slapen draaien ze nog heel hard door. Ze gaan dan steeds langzamer tot ze bijna stil liggen en dan sta ik weer op.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten